BMX bisikletler furyası geri döner mi acaba?

Ben küçüktüm o zamanlar...İnanın her çocuk kız erkek farketmez (eskilerin,benden bile eskilerin ,hatta benden bayağı bi eskilerin deyimiyle velespit)bir bisiklet ister.(benden küçüklerin,benden bayağı bi küçüklerin deyimiyle pisiklet)...İstemeklede kalmaz bu araç eline geçip gidonu tutana kadar..Seleye oturana kadar değil dkkat!Çünkü bisiklet isteyen deli minikler bisiklete binmeyi bilmedikleri için bisikletin gidonundan tutup düşmemesi için yanında durur sonra içlerindeki merakla yaşarlar...
   -Ben bunu istedim de nası bineceğim ule?
Ama diz kapaklarında oluşan yaralarla ters orantılı olarak bu binme eylemini gerçekleştiren miniler bir süre sonra ustalaşırlar.Diz kapakları bu duruma sevinir tabii..
   Ben pek küçükkene öğrendim pisiklete binmeyi.Arka tekerlerin her iki yanında bulunan küçük tekerler pisikletimin düşmesini engellediği için kolay olmuştu bu örenim süreci....sonra pisikletle arama soğuk rüzgarlar girdi.Dört yaşında öğrendiğim bu eylem le aramızda lodos esmesi için tam tamına 6 yıl geçmesi gerekiyordu.
    Babama yazıyla ellibin defa söyleyince iki seçeneği kalıyordu...Ya beni döverek susturmak ki bunu hiç yapmadı Allahtan ..yada bi Pisiklet almak.
    Neden çizdin üstteki kelimenin altını ha ademoğlu diyen okuyanların dikkatine sunmak isterim..Reva mıdır daha 10 yaşında olan bi bebeciğe çift göbekli yaklaşık 35 kg olan bir yük bisikleti almak...Evet yük bisikleti.Ben ona yük bisikleti diyordum çünkü başka bi halta yaramazdı.Etrafımdaki çocuklar mini mini BMX marka pisikletleriyle dağ bayır aşarken ben yanımda taşıyordum o hayvani aleti.Çünkü ağırdı.çünkü çelimsizdim.Çünkü kocamandı.Ve herkes benle dalga geçiyordu.Düşünün etrafınızda ki herkes mini cooper marka yada çakması arabalara biniyor siz hidrolik olmayan direksiyonlu 1967 model forda biniyorsunuz.Ve arabaların benzini yok ayaklarınızın altına delinen bir yerden ayaklarınızla kullanıyorsunuz bu arabaları.Abarttım ama gerçekten bu kadar vahimdi durum.O bisikletle ancak arkasına bir tekne koyularak domates biber satılırdı.Yanlız ara sıra bizim orada futbol maçları oluyordu.işte o maçlara giderken babam bisikletle gidiyordu benim bisikletimle.İşin komik yanı bi gün onuda gördüm bisikleti taşırken.
       Sonra ....sonra ne mi oldu?Ben pisiklete bisiklet demeye başladım.diğer çocuklar bmx li anılarını anlattılar.bmx bisikletleriyle yüzmeye gittikleri o günleri,tarlasından çilek çaldıkları o günleri,bensiz yaşadıkları yaşanmışlıkları.O sırada ben ne mi yapıyordum pisikletimin gidonundan tutuyordum düşmesin diye....
     Utanmasam şimdi gidip bi bemiks alacağım ama o zaman sanacaklarki ben bisikletiyle gösteri yapan bir kişiyim.Olmayacak tabii..Peki o halde bemiks furyası geri döner mi acaba..?